Historie z małego miasta – cz. 5

Posted on by

To nie była zwykła burza.
Kilkadziesiąt par oczu trwożnie spogląda przez okna pociągu. Patrzymy i nie wierzymy. Jasne, dostaliśmy alerty SMS, ale one przychodzą co chwila przez cały sezon letni. A my, pasażerowie pociągu relacji Wrocław – Białystok, siedzimy w pierwszym rzędzie na przedstawieniu końca świata.
Niebo jest apokaliptyczne. Chmury gęste i szybkie jak drapieżniki. Pioruny rażą oczy i rzucają ostre cienie w całym wagonie. Jednak najgorsze są grzmoty. Tak silne, że zagłuszają pracę pociągu. Mam wrażenie, że cały ten pojazd to tylko tekturowa atrapa, drżąca pod naporem wichury i fal akustycznych, że zaraz to wszystko się rozpadnie. Grzmoty przeżerają się przez grube szyby.
Boję się, ale nie tą racjonalną częścią rozumu, która na co dzień generuje stres z powodu pracy, podatków, polityki i braku planów na piątkowy wieczór. Nie. Boję się ja – ssak, boi się też gadzia sekcja mojego mózgu. Z pokorą, zachwytem i przerażeniem moi małpi przodkowie oglądają spektakularne zjawisko za pośrednictwem moich oczu.
Wszyscy w wagonie patrzymy, nie możemy odwrócić wzroku, nie możemy przestać. Słyszymy z tyłu głowy ten sam szept: patrz, bo to może by ostatnie, co dane ci będzie ujrzeć.


***

Grzmoty straciły na sile, emocje ostygły. Pociąg sunie po torach z wyraźną ulgą. Znowu irytuje mnie ryczący bachor, zapach kotleta, którego wpierdala facet na fotelu obok, niedziałające gniazdko pod siedzeniem. No, ale przynajmniej już się nie boję, że zginę.
Co nie znaczy, że jest kolorowo. Za szybą dalej napierdala deszcz, a po kraju grasują burze. Przemieszczenie się bez auta z dworca w mojej rodzinnej dziurze to będzie masakra. Nie ma autobusów. Nie ma taksówek.
Telefon mówi mi, że minęła 21. Za oknem noc, w żołądku ssąca pustka. Powinienem zabierać w podróż jakieś kanapki, batona, cokolwiek. Powinienem lepiej planować podróż. Powinienem kupić auto. Powinienem to, powinienem tamto. Powinienem był spotkać się jeszcze z tym chłopakiem z Wrocławia. Spędziliśmy miły wieczór w kinie, restauracji, na spacerze po starówce, a potem całowaliśmy się w parku pod starym dębem. Rozpiął mi jeansy i złapał za kutasa, ja poszedłem w jego ślady. Waliliśmy sobie nawzajem nie odrywając od siebie ust, stękaliśmy i spuściliśmy się sobie na dłonie – najpierw on, potem ja. Patrząc mu w oczy, uniosłem rękę i przesunąłem językiem od przegubu po czubki palców, zlizałem wszystko. On się skrzywił. Wtedy już wiedziałem, że nic z tego nie będzie.
Ale był miły i zabawny. Powinienem był się zgodzić, gdy potem zaproponował drugą randkę. Może wniósłby mi w życie trochę normalności, może by ostudził te moje kurwa nieokiełznane potrzeby robienia absolutnie głupich rzeczy i podejmowania najgorszych decyzji.
Bo przecież jadę do swojej rodzinnej dziury w jednym i tylko jednym celu. Chuj mnie obchodzą rodzina i kumple. Obojętne są mi obiadki, kolacje, rozmowy, spacery, ploteczki o sąsiadkach. Jadę tam do Niego. To już nie jest zabawa ani tajemnica. To jest potrzeba. Myśl, że On prawdopodobnie nadal ma mnie w dupie i uważa za zabawkę, nie studzi mnie, tylko grzeje. Nie potrzebuję coś dla kogoś znaczyć i nie szukam bliskości, przez większość czasu dobrze mi samemu. Nie potrzebuję też namiętnego i czułego seksu, bo to mogę znaleźć na apce. Potrzebuję czegoś zupełnie innego i Hula doskonale wie, czego. Mam ogromną nadzieję, że zechce mi to dać.

***

Gdy pociąg z piskiem hamuje na stacji, nadal leje deszcz, a gdzieś na horyzoncie napierdala stroboskop. Wysypujemy się z wagonu i lecimy na łeb na szyję, byle schować się pod wiatą budynku dworca. Leje tak bardzo, że to kilkanaście metrów wystarczy, by nie zostawić na nas suchej nitki. Na szczęście mam całkiem niezłą kurtkę przeciwdeszczową. Szorty mi nie zamokły, buty też suche w środku.
Łapię głębszy oddech i gapię się przed siebie, potem w górę. Majowy deszczyk aspiruje do miana biblijnego potopu. Media alarmują o podwyższonych poziomach i podtopieniach. No, ale za to jest dosyć ciepło.
W budynku dworca chujnia i pustka. Kasy zamknięte, toaleta tak obskurwiała, że prędzej się zrzygam, niż podejdę bliżej niż na pięć metrów. Jestem tu sam, bo wszyscy już zdążyli rozejść się do swoich samochodów. Zastanawiam się, czy ktoś mnie opierdoli, jeśli sobie tu zapalę. Sięgam po paczkę, klepię się po kieszeniach w poszukiwaniu ognia, ale wtedy odzywa się telefon. Dźwięk wiadomości.
Chowam szluga z powrotem do paczki i wychodzę przed dworzec, wracam do krainy mroku i podtopień.
Auto czeka tuż przed wejściem, silnik pracuje, z rury ulatuje dym. Deszcz bębni o karoserię, choć raz beemka nie jest upierdolona jak nieszczęście.
Stoję. Jeszcze nie chcę wsiadać, chcę się ponapawać chwilą. Czuję w sobie jakieś ciepło. Przyjechał po mnie, tak jak się ugadaliśmy. Nagiął swój czas i plany pod moją osobę. Może tylko po to, żeby sobie ulżyć, żeby mnie wykorzystać, ale i tak, to wokół mnie orbituje teraz Jego uwaga. Zajebiste uczucie.
Klakson wyrywa mnie z zamyślenia, koniec napawania się. Podbiegam, ale drzwi są zamknięte. Szarpię raz i drugi, bezskutecznie. Przestaję i rozkładam ręce. Wiem, że On patrzy z wnętrza ciemnej kabiny. W końcu nachyla się bez pośpiechu, zamek stuka w deszczu i tym razem drzwi się poddają, a ja wsuwam się do środka.
Kilka szybkich oddechów, rzucam plecak na tylne siedzenie, zatrzaskuję drzwi i zerkam w lewo.
Hula jest zajebisty jak zawsze. Nie patrzy na mnie. Ruszamy bez słowa.

 Dziesięć minut później zajeżdżamy na stację benzynową, Hula deleguje mnie po browary, a gdy wracam, siedzi w fotelu pasażera. Prowadzisz, mówi, tylko uważaj bo dwójka chujowo wchodzi.
Siadam za kółkiem, pierwszy raz od dobrych kilku lat, ale ręce i nogi pamiętają. Beemka ma niezły zryw. Prowadzi się lepiej, niż wygląda, pięknie mruczy po dociśnięciu gazu i jest zwrotna jak gazela. Na razie jestem spięty, bo prowadzę, bo On siedzi obok i się na mnie gapi, bo milczymy, bo czuję zapach piwa i sam bym się napił. Hula zapal fajkę i zaczyna grzebać przy radiu. Podłącza do niego telefon i puszcza muzę. Głośniki grają chujowo, zażynają połowę dźwięków, ale i tak jest bardziej swojsko niż w ciszy. Znam ten kawałek, ale nie pamiętam skąd.
– Jak tam w wielkim świecie?
– Wrocław nie jest taki wielki – odpowiadam i czuję się idiotycznie, jak panisko odwiedzające prowincję.
– Myślałem, że w Krakowie mieszkasz – Hula wzrusza ramionami i zeruje piwo, żeby natychmiast otworzyć następne.
Nie wiem, czy żartuje, czy naprawdę nie pamięta, ale lubię kiedy powoduje we mnie te małe ukłucia. Celuje prosto w ego.
– Polubiłem cię – mówię.
– Logiczne – stwierdza, ale nie wyjaśnia co w tym jest logicznego.
– Jedziemy do ciebie? – pytam, bo uświadamiam sobie, że od dobrych kilku minut krążymy bez sensu i bez celu.
– No.
Biorę najbliższy zakręt w prawo i obliczam trasę w głowie. To za małe miasto, żeby używać nawigacji, to byłby obciach. Z drugiej strony, nigdy tu nie jeździłem.
– Kurwa – marudzi Hula – Najgorsze w bronksach, że chce się tyle szczać.
– Mogę zajechać na stację, albo gdzieś się zatrzymam.
– Jedziemy do mnie – zarządza.
No więc jadę. Deszcz wciąż nawala, ale chyba trochę zelżał. Wycieraczki trą o szyby z niemiłosiernym piskiem, ulice zmieniły się w potoki, studzienki ledwie wyrabiają, ale nie jest tak źle. Cywilizacja przetrwa.
Paktofonika, przypomina mi się nagle z dupy, to był ich kawałek. A teraz leci jakiś generyczny polski rap.
Ulice są prawie puste, ale i tak staję grzecznie na światłach. Z prawej dobiega mnie chlupoczący dźwięk. Hula w ogromnym skupieniu gapi się na puszkę po piwie, a z czarnego dresu wystaje mu półtwardy kutas. Szcza do tej puszki. Nie mogę przestać się gapić, choć kątem oka widzę, że mam zielone. Nie ruszam, dopóki Hula nie kończy. Potem potrząsa puszką i wyciąga w moją stronę.
– Chcesz? – pyta takim tonem, jakbym to było piwo, a nie szczyny.
Nie chcę. Ruszam z dwójki. Za kilka minut będziemy pod wieżowcem Huli.
– Opowiem ci coś zajebistego – wyłącza muzykę i odsuwa fotel do tyłu żeby rozprostować nogi. Wyciąga szluga i zapala. Dopiero jak się zaciągnie, mówi dalej:
– Jest sobie pedał z Warszawy. No i ten pedał lubi cweli – zaczyna swoją opowieść z grubej rury. Jego głos jest przyjemny, coś w sobie ma. Płynie w powietrzu jak leniwa rzeka, ale takie rzeki po deszczu potrafią rozpierdolić wszystko na swojej drodze.
– I ten pedał wymyślił sobie, że naszcza drugiemu do ryja. I każe mu to połykać. Potem leje więcej i znowu połyk. I tak do skutku, aż zbiornik ma pusty.
Zerkam na Hulę, ale on tylko leniwie gapi się przed siebie. Wczuł się w opowieść, popija browara i pali. Mi za to zaczyna stawać.
– I jak jest po wszystkim, mówi do swojego cwela, nazwijmy go pedałem numer 2, że teraz ma misję życia. Ma zapierdalać na miasto, znaleźć następnego pedała i zrobić z nim dokładnie to samo. Czaisz?
– Ma łazić po mieście i spijać wszystkie szczyny? – podsumowuję, ale nie bardzo widzę sens tej historii.
– Chuja czaisz. Nie. Pedał numer 2 ma znaleźć pedała numer 3 i naszczać mu do ryja, ale dopóki tego nie zrobi, nie wolno mu szczać w ogóle. A potem ma kazać pedałowi numer 3 znaleźć pedała numer 4. I tak dalej, w nieskończoność. Chodzi o to, żeby była ciągłość, żeby szczyny od tego pierwszego przechodziły dalej i dalej.
Kiedy dociera do mnie sens tego, co mówi Hula, o mało nie zjeżdżam z drogi.
– Kurwa – udaje mi się powiedzieć – Trochę jak sztafeta.
– Ponoć to trwa już pół roku – mówi Hula – Chcieli zrobić z tego zamknięty obieg, ale ciągle dołączają nowi chętni. Jebana Warszawa – rzuca na koniec z uznaniem.
– To jest tak pojebane, że aż piękne – przyznaję, a w kroku mam twardo i mokro.
– Kurwa – Hula najwyraźniej się ze mną zgadza – To teraz ci powiem…
Nie kończy, bo dzwoni jego telefon. Szuka w kieszeniach, ale w końcu znajduje go pod siedzeniem. Zerka na wyświetlacz i siarczyście przeklina. Odbiera. Czyżby kolejny klient?
– Co jest? – mówi jakimś nietypowym, ugodowym tonem. Takiego jeszcze u Huli nie słyszałem.
– Zajęty jestem… No nie mogę, no…. Co?… A nie możesz sobie kupić nowych? Ja pierdolę, weź…
Hula się spina. Zagląda do schowka i chyba coś tam znajduje, bo spina się jeszcze bardziej. Zaczyna być podkurwiony, ale nie rozłącza się, tylko negocjuje. Dopiero teraz uświadamiam sobie, że był dziś wyjątkowo wyluzowany, niemal przyjazny. Ale już nie jest.
– Kurwa! – drze się i rzuca telefon za siebie – Kurwa jebana!
Wolę nic nie mówić. Zastanawiam się też, czy chcę się znaleźć w mieszkaniu sam na sam z wkurwionym Hulą.
– Wiesz gdzie jest Źródło?
– Źródło czego? – dziwię się.
– Taki sklep, no kurwa, jesteś bezużyteczny. Zatrzymaj.
– Tu, na przystanku?
– Zatrzymaj kurwa!
Zjeżdżam, a Hula każe mi się przesiąść. Trafiam na fotel pasażera, on siada za kółkiem. Rusza ostro, z piskiem, odpala muzykę i chuj go obchodzi, że głośniki rzężą jak potępione. Coś do siebie gada pod nosem, ale nie mam szans usłyszeć. Zapalam fajkę, on też. Wspólnie wypełniamy kabinę niebieskim dymem. Nie liczyłem, ale chyba obalił cztery mocne browary, a teraz zapierdala momentami grubo ponad setkę, nakręcony nutą i wkurwem. Zakręty bierze ostro, rozchlapując kałuże na wszystkie strony. Ciekawe, czy przed fotelem pasażera jest poduszka powietrzna.
Hamujemy równie gwałtownie, jak ruszaliśmy. Hula wyłącza muzykę. Robi się cicho, słychać tylko nasze oddechy i bębnienie deszczu o szybę.
– Daj mi słuchawki ze schowka – mówi lodowatym tonem.
Otwieram i znajduję jakieś słuchawki. Są różowe i wyglądają na drogie. Oddaję mu je.
– Zaraz wracam.
Potem następuje prawdziwe przedstawienie, a ja czuję się jak w teatrze. Sięgam piwo z tylnego siedzenia i popijam, obserwując rozwój zdarzeń.
Hula podbiega pod blok i chowa się pod zadaszeniem klatki. Dzwoni, pali szluga i pluje sobie pod nogi. Na korytarzu zapala się światło, drzwi się otwierają i ktoś wychodzi. Jakaś dziewczyna.
Nie widzę szczegółów i nie wiem o czym mówią. Hula podaje jej słuchawki, a potem idą w ślinę. Przypiera ją do ściany, trzyma za włosy i wbija w nią język. Liże ją ostro i po męsku. Ona go odpycha. Zaczyna krzyczeć, ale nie ze strachu, po prostu robi mu najzwyklejszą w świecie burę. Hula ciska kiepem o beton, spluwa i nerwowo potrząsa głową. Gestykulują, wydzierają się na siebie, Hula uderza pięścią w blaszane drzwi tak mocno, że nawet w aucie słyszę huk. Odszczekuje jej coś i idzie w stronę auta, teraz już w dupie ma deszcz.
Wsiada i trzaska drzwiami na pełnym wkurwie. Dyszy, gapi się przed siebie i nic nie mówi. Z knykci prawej dłoni leci mu krew.
Ja obserwuję to wszystko z lękiem i w pełnym szoku, bo dzieje się coś, co nie powinno się dziać. Kiedy patrzę na wkurwionego Hulę, kutas staje mi na maksa. To jakby saper dostawał wzwodu na widok bomby, której nie ma szans rozbroić. Co jest nie tak ze mną, z Hulą, z tamtą laską? Czy zawsze kiedy wsiądę do tego auta, musi się coś dziać?
Czuję, że trzeba coś powiedzieć, spróbować go uspokoić, bo prowadząc w tym stanie rozjebie nas na drzewie albo celowo wjedzie w mur.
– Zerwaliście? – mówię i robi mi się słabo przez moją własną głupotę. Kurwa, naprawdę nie mogłem wymyślić nic lepszego? Wszystko byłoby lepsze.
Hula parska nerwowym śmiechem i zaszczyca mnie spojrzeniem.
– Co to dla ciebie za różnica, pedale?
Jak zwykle przy Nim, nie wiem co odpowiedzieć. Ale mój stojący kutas wie i zaczyna się bawić w suflera, przejmuje kontrolę nad moimi słowami.
– Dobrze się liże ta twoja? – pytam z nadzieją, że nie dostanę po mordzie.
– Zajebiście się liże – przyznaje Hula, dalej ciężko dysząc z nerwów.
Patrzę i nie wierzę, że jest tak szatańsko podniecający. Nie rozumiem, jak to jest w ogóle możliwe.
– Lepiej niż faceci?
– Z typami rzadko idę w ślinę – odburkuje. Głos ma trochę spokojniejszy, ale oczy nadal złe i ciemne. Gapi się na mnie jakby był zdziwiony, że w ogóle mam czelność cokolwiek mówić.
– Jak rzadko? – pozwalamy temu pytaniu na chwilę zawisnąć w powietrzu.
Gapimy się na siebie. Hula ma kamienną twarz, nie da się z niej nic wyczytać. Ale ja już wiem co będzie, bo przeżywałem podobne chwile wiele razy.
Nachyla się i łapie mnie za kołnierz bluzy, przyciąga do siebie. Idziemy w ślinę ostro i gwałtownie. Hula smakuje oszałamiająco, mieszanką szlugów, piwa i samca. Ostro napiera językiem, pakuje go we mnie jakby chciał mnie nim zdominować, liże się ze mną jak z laską, jak z suką, jak z kimś słabszym i podległym. Kładzie mi łapę na karku i ściska, mocno i boleśnie, przytłacza mnie, bierze co jego. Kurwa, jak dobrze. Mruczę i pojękuję, wpuszczam go w siebie i cały drżę, dosłownie mnie nosi.
Kiedy w końcu się od siebie odklejamy, ryj Huli jest już inny. Usta lekko rozchylone, oczy płoną, mięśnie napięte. Jest cały nabuzowany hormonami, najpierw po kłótni, teraz jeszcze po wymianie śliny. Sięgam do jego ortalionów, od razu wyciągam twardego, mokrego kutasa i zaczynam mu walić. Łapa jeździ szybko z góry na dół w akompaniamencie wilgotnych odgłosów, Hula oddycha szybko, opiera głowę i gapi się na mnie. Jest mu zajebiście, ale chcę mu dać jeszcze więcej. Zaciskam łapę mocno, bardzo mocno, i dalej mu walę. Jeżdżę od grzyba w dół, aż po jaja. Hula zaciska zęby, warczy, jest na granicy rozkoszy i tortury, wkurwia się, rzuca, ale pozwala mi to robić. Syczy kolejne bluzgi i gapi mi się w oczy, nie wie co ze sobą zrobić.
– Kurwa, dobrze, co? – szepczę, dalej ostro pracując łapą – Potrzebujesz się zlać, co?
– Tak – syczy i otwiera usta szeroko, bo ściskam jego pałę jeszcze mocniej – Kurrrrwa, tak.
– Zdoję cię – szepczę i się dziwię, bo nigdy tak nie mówiłem, ale słowa same wskakują na miejsce – Twój pedał ci zdoi jaja do sucha.
Hula cały się spina, głośno oddycha, odsłania zęby, chciałby mi przyjebać bo go boli, ale jest mu też dobrze. Pozwala mi kontynuować, bo nie ma wyjścia. Wilk w potrzasku.
Mój kutas, choć nietknięty, zaślinił już całe bokserki. Mam mokre uda i jaja. Jestem niemożliwie nakręcony, mógłbym dojść samą siłą woli. W tak pojebanym stanie przychodzą do głowy najlepsze pomysły i dokładnie taki mi przychodzi. Nie przestając walić Huli, zerkam w prawo. W kieszeni drzwi nadal tkwi tamta puszka. Sięgam po nią, jest ciężka i ciepła. Powoli przysuwam ją do ust i gapię się Huli w oczy. On tylko unosi brew i szerzej otwiera usta.
– Dawaj – ponagla.
 Przechylam i wypełniam usta ciepłymi szczynami. Rozlewają się na podniebieniu, wypełniają mnie. W smaku są słonawe i lekko kwaśne, ale dla mnie to najlepszy napój na świecie. Głośno przełykam.
– Kurwa – mówi tylko tyle.
Biorę jeszcze jednego łyka i odstawiam puszkę. Pakuję sobie łapę w gacie i zaczynam ostrożnie walić. Teraz obie ręce mam zajęte, obu nas zadowalam. Z ustami pełnymi szczyn nachylam się w stronę Huli. On nachyla się w moją i znowu zaczynamy się lizać, a kwaśny płyn miesza się w naszych ustach ze śliną. Jęczę jak popierdolony, Hula pcha we mnie język i sapie, cieknie nam po brodach ale nie przestajemy. Moja łapa napierdala po kutasie Huli na pełnej mocy, sam jestem już tak blisko, że nie ma odwrotu, musi się stać. Hula liże mnie brutalnie, gryzie mi wargi, warczy, jest tak blisko, że ściskam jego pałę z całej siły i to wystarcza. Wybucha spermą, napierdala mi na rękę, na swój dres, na tapicerkę, na kurwa wszystko, a ja zalewam sobie całe gacie. Trzęsiemy się jak pojebani i dalej pracujemy językami, Hula warczy jak to on, ma zajebiście intensywny orgazm, łapie mnie za łeb i szarpie za włosy, a w końcu odrzuca od siebie. Opiera się o fotel i dyszy, jakby przebiegł kilometr.
Kiedy w końcu na mnie spogląda, unoszę dłoń którą doprowadziłem do jego pięknego spustu i oblizuję od przegubu aż po czubki palców. Wpierdalam spermę gapiąc mu się w oczy.
– Kurwa – mówi cicho, z lekkim uśmiechem pełnym ulgi – Zajebiście.
Niebo wokół nas rozświetla piorun, a zaraz po nim po świecie przetacza się wściekły grzmot.


Podobało się? Zostaw komentarz, zmotywujesz mnie do pisania.

5 623 thoughts on “Historie z małego miasta – cz. 5”

  36. Foldable Wheelchairs For Sale Tools To Ease Your Everyday Lifethe Only
    Foldable Wheelchairs For Sale Trick That Should Be Used By
    Everyone Learn foldable wheelchairs for sale – Sheila,

    Odpowiedz

  849. What Is The Best Folding Mobility Scooter To Buy Tools
    To Make Your Daily Lifethe One What Is The Best Folding Mobility Scooter To Buy Trick Every Person Should
    Learn what is the best folding mobility scooter to buy (Ona)

    Odpowiedz

  1481. Best Automatic Folding Mobility Scooter Uk Tips To Relax Your Everyday Lifethe Only Best Automatic Folding Mobility Scooter Uk Technique Every Person Needs To Learn Best automatic
    folding mobility scooter uk (botdb.Win)

    Odpowiedz

  1742. Female Vibrating Toys Tools To Help You Manage Your Everyday Lifethe Only Female Vibrating Toys Trick That Every Person Should Be Able
    To female vibrating toys (Floy)

    Odpowiedz

  1887. Bentley Key Fob Replacement Tools To Streamline Your Daily Lifethe One Bentley Key Fob Replacement Trick Every Person Should Learn bentley key fob replacement (Misty)

    Odpowiedz

  2869. A reputable mesothelioma lawyer should offer a free case evaluation to determine whether you qualify for compensation. Furthermore, the top mesothelioma attorneys work on a contingency basis.
    This arrangement maximizes compensation for clients.

    my blog :: asbestos Attorney

    Odpowiedz

  2925. Many Illinois workers were exposed to asbestos during oil refining, construction, agriculture
    and power production. These workers may be eligible for mesothelioma lawsuits in accordance with implied warranty laws in Illinois.

    Odpowiedz

  2979. Asbestos is a natural mineral that was once used in industrial and
    construction products worldwide. Workers in asbestos industries handled the substance every day, putting
    them at risk of exposure.

    Odpowiedz

  3093. You can receive compensation when you or someone close to you has been diagnosed with asbestos litigation; Fannie,-related diseases or mesothelioma.
    Compensation can cover medical expenses along with lost wages and
    other financial losses.

    Odpowiedz

  3112. Mesothelioma lawyers have experience the mesothelioma law and
    can help their clients receive the highest possible compensation. They also know the challenges involved in mesothelioma litigation and will strive to reduce stress throughout the process.

    my web blog Asbestos legal

    Odpowiedz

  3117. Mesothelioma lawyers assist victims and their family members throughout the legal process.

    They create cases, file lawsuits, and asbestos settlement – escortexxx.ca, trust claims.
    They also negotiate settlements, and fight for a fair trial verdict.

    Odpowiedz

  3279. Upvc Window Repairs Near Me Tools To Help You Manage Your Daily Lifethe One
    Upvc Window Repairs Near Me Technique Every Person Needs To
    Learn window repairs near me – Lavonda –

    Odpowiedz

  3472. Many families of mesothelioma victims are awarded compensation via
    a mesothelioma settlement or trial verdict. Compensation may also
    come from asbestos
    trust funds and the Department of Veterans Affairs.

    Odpowiedz

  3851. Exposure to asbestos is the primary reason for mesothelioma.

    Exposure to asbestos can take years to develop, especially when exposure was prolonged.
    People exposed to asbestos may have carried asbestos fibres home
    with them on their clothing.

    Odpowiedz

  3880. A reputable mesothelioma lawyer will examine your work or military background to determine where and when asbestos law [Hilda] exposure
    is likely to have occurred. They can also explain the various kinds of compensation available.

    Odpowiedz

  4020. Asbestos victims and their families are able to claim
    compensation from the companies that caused their exposure.
    An experienced asbestos litigation [Karolyn] lawyer
    in virginia can help you learn about your rights and receive the compensation you deserve.

    Odpowiedz

  4928. Double Glazing Near Me Tools To Improve Your Daily Life Double Glazing
    Near Me Trick That Every Person Must Learn double glazing near me (Les)

    Odpowiedz

  5093. Repair Misted Double Glazing Near Me Tools
    To Ease Your Everyday Lifethe Only Repair Misted Double Glazing
    Near Me Trick That Everyone Should Learn double glazing near me (Flossie)

    Odpowiedz

  5226. An In-Depth Look Into The Future What’s The Medical Malpractice Claim Industry Look Like In 10 Years?
    medical malpractice lawyers – Zack –

    Odpowiedz

  5280. Is Your Company Responsible For The Online Sites For Shopping In Uk Budget?
    12 Tips On How To Spend Your Money which supermarket is best
    for online shopping (Gail)

    Odpowiedz

  5464. Used 3 Wheel Mobility Scooters For Sale Tools To Streamline Your Everyday Lifethe Only Used 3
    Wheel Mobility Scooters For Sale Trick Every Individual
    Should Learn 3 Wheel mobility scooters for sale; kttm.Club,

    Odpowiedz

  5478. During the last century asbestos was utilized in thousands of products to
    make them more durable, less prone to fire and less expensive.
    But exposure to asbestos in the air fibers could cause lung diseases such as asbestosis and mesothelioma.

    Odpowiedz

  5537. Who’s The World’s Top Expert On Why Are CSGO Skins Going Up In Price?
    cs2 cases (https://blog.thetheorier.com/iframe/hatena_bookmark_comment?canonical_uri=https://scarlet-crab-Jg3mx5.mystrikingly.com/blog/5-laws-to-help-to-improve-the-csgo-cases-opening-sites-industry)

    Odpowiedz

  5620. Super… moje jedyne ale: Czemu tylko tyle, gdzie jest więcej? xD
    Czekam z niecierpliwością na kolejną część.

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *